16.04.2021 - PIĄTEK

Dzień dobry w piątek – dziś weekendu początek! A po weekendzie... spotykamy się w przedszkolu! Cieszycie się?  Bo ja bardzo! 

                                                  

 

W tym tygodniu zwiedzaliśmy już galerię sztuki i byliśmy na koncercie. A dziś wybierzemy się... do teatru!

 

Czy byliście kiedyś w teatrze? Jeśli tak, opowiedzcie, co zapamiętaliście z tej wizyty?

Jeśli nie, to postaram się przybliżyć Wam dziś ten temat.

Zacznijmy od piosenki:

 

 

Na pewno zgodzicie się ze słowami piosenki, że tetr to miejsce magiczne i wyjątkowe, które dostarcza nam wiele emocji: wzruszenia, radości... Posłuchajcie teraz wiersza:

Teatr

J. Koczanowska

Teatr to miejsce jest niezwykłe,
zaczarowana każda chwila,
kurtyna w górę się unosi
i przedstawienie rozpoczyna.

Na scenie dzieją się historie
wesołe, smutne, zagadkowe,
można do kraju baśni trafić
i poznać światy całkiem nowe.

Można się wzruszyć, rozweselić,
nauczyć wielu mądrych rzeczy,
uważnie patrzeć, pilnie słuchać,
ciekawym być i bardzo grzecznym.

 

A teraz utrwalmy sobie zasady kulturalnego zachowania w teatrze.

 

NIE SPÓŹNIAJMY SIĘ NA SPEKTAKL -  lepiej wcześniej wyjść z domu, nie wiadomo bowiem, czy po drodze nie natkniemy się na korki uliczne. Może się także okazać, że będziemy musieli czekać w kolejce do kasy biletowej, aby kupić bilet na spektakl.

 

 

DO TETRU UBIIERAMY SIĘ ELEGANCKO – nie musi to być wyszukany strój. Ważne, by był czysty, schludny i dostosowany do okazji (nie wypada np. iść do teatru w stroju sportowym, lub takim, w jakim przed chwilą bawiliśmy się w piaskownicy)

 

 

KUPUJEMY BILET – żeby obejrzeć spektakl teatralny należy zakupić bilet. Można to zrobić przez internet, albo w budynku teatru. Jeśli chcemy kupić bilet tuż przed rozpoczęciem przedstawienia, pamiętajmy, by przyjść do teatru odpowiednio wcześniej.

 

NIE JEMY W TEATRZE – na widowni w tetrze nie spożywamy absolutnie żadnych posiłków, nie pijemy napojów, nie żujemy gumy. Jest to dopuszczalne, kiedy oglądamy film w kinie – musimy pamiętać jednak, że mogą to być tylko przekąski zakupione w kinowym bufecie i musimy je spożywać kulturalnie: nie mlaskać, nie siorbać, nie brudzić, a puste opakowania wyrzucać do śmietnika.

 

WYŁĄCZAMY TELEFON – zarówno w teatrze, jak i w kinie pamiętamjy o wyłączeniu telefonu. Jego dzwonek może przeszkadzać innym widzom, a w teatrze zakłócać grę aktorów na scenie.

OSTATNI DZWONEK – dźwięk dzwonka sygnalizuje widzom, że za chwilę rozpocznie się przedstawienie. Zazwyczaj są to trzy sygnały. Nie czekajmy do ostatniej chwili – kiedy zabrzmi ostatni dzwonek, powinniśmy już siedzieć na wyznaczonym miejscu, bo po chwili od ostatniego dzwonka na widowni gaśnie już światło i spektakl się rozpoczyna.

 

 

W tetrze występują dla nas aktorzy. Odgrywają oni różne role i wcielają się w różne postacie. Spróbujmy i my zamienić się teraz w aktorów  i „zagrać” zwierzątka. Gotowi? Popatrzcie, posłuchajcie  i poruszajcie się jak zwierzęta:

 

 

Dowiedzmy się teraz więcej na temat teatru. Zapraszam do obejrzenia prezentacji:

 

 

A teraz małe zadanie: policzcie teatralne lalki i wskażcie odpowiednią cyfrę:

 

 

A teraz zamkniejcie na chwilę oczy i wyobraźcie sobie, że stoicie na scenie. Za chwilę usłyszycie muzykę. Wsłuchajcie się w nią. Kiedy usłyszycie niskie dźwięki - odegrajcie rolę niedźwiedzi i jak niedżwiedzie poruszajcie się po pokoju. Żywa, energiczna melodia zamieni Was w pajace - podskakujcie wesoło po pokoju. Gotowi?:

 

 

Pogoda za oknem dziś nie zachęca do opuszania domu... Jeśli macie macie ochętę się poruszać, powtórzcie naszą  poniedziałkową gimnastykę

. 

 

– „Butelkowy slalom” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Ustawiamy na podłodze kilka plastikowych  butelek. Rodzic bierze jedną butelkę i wystukuje nią o podłogę rytm do biegu. Dzieci poruszają się swobodnym biegiem w rytmie wystukiwanym przez rodzica, omijają ustawione butelki. Gdy rytm zmieni się na marsz, biorą po 1 butelce do ręki i maszerując, wystukują nią rytm o dłonie. Podczas kolejnej zmiany odstawiają butelki na podłogę, poruszają się biegiem, ostrożnie omijają przeszkody. Zabawę powtarzamy kilka razy.

- „Góra – dół” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśni. Dzieci stoją w niewielkim rozkroku, chwytają butelkę w dłonie i wykonują ćwiczenia zgodnie z poleceniem rodzica:  góra – dół (wyprost z uniesieniem butelki w górę i skłon do przodu z dotknięciem do podłogi ), w prawo – w lewo (skręt tułowia w prawo i w lewo bez odrywania stóp od podłogi), ósemki (w skłonie rysowanie butelką ósemki, okrążanie na przemian prawej i lewej stopy). Zadania wykonują naprzemiennie.

– „Podrzuć – złap” – zabawa zręcznościowa. Dzieci spacerują po pokoju, podrzucają i łapią butelkę. Dla zwiększenia efektywności można zaangażować do zabawy innych członków rodziny i wprowadzić element rywalizacji. Osoby, które upuszczą butelkę, siadają na krześle/ fotelu/ kanapie. Wygrywa zawodnik, który będzie rzucał najdłużej i łapał najdokładniej, tzn. jego butelka nie upadnie na podłogę. Zabawę powtarzamy kilka razy;

 – „Przestaw butelkę” – ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia (brzucha). Uczestnicy zabawy są w siadzie skulnym, przed nimi stoją butelki. Dzieci unoszą nogi nad podłogę, chwytają butelki stopami i przenoszą je z prawej strony na lewą i z powrotem. Mogą też wykonać obrót dookoła własnej osi, trzymając butelkę, a następnie odstawić ją na miejsce. Zabawę powtarzamy 6–8 razy.

 – „Przekładanka” – ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia (grzbietu). Dzieci są w leżeniu przodem, przed nimi stoi butelka. Na hasło unoszą ramiona nad podłogę, chwytają butelkę i przekładają z ręki do ręki przed sobą nad podłogą. Ćwiczenie powtarzamy 6–8 razy.

– „Butelkowy wyścig” – zabawa bieżna. Ustawiamy butelki w rzędzie, w pewnej odległości od siebie. Dzieci pokonują trasę slalomu, tocząc przed sobą piłkę za pomocą butelki.

– „Wałek” – ćwiczenie wyprostne. Dzieci w siadzie płaskim z butelką nad głową. Wykonują ślizg butelką po nogach od ud aż do palców, robią głęboki skłon do przodu. Po chwili powoli podnoszą się i wracają do pozycji wyjściowej. Zadanie powtarzają 6–8 razy.

– „Orkiestra” – rodzic odtwarza utwór muzyczny, a dzieci poruszają się po pokoju, wykorzystując plastikową butelkę, by naśladować grę na różnych instrumentach muzycznych.

- „Potocz butelkę” – kładziemy butelkę na podłodze i dmuchamy /wciągamy powietrze nosem, wydychamy ustami/ , by butelka się toczyła. Jeśli ćwiczyliśmy z innymi przedmiotami niż pusta butelka, możemy dmuchać na kulkę zwiniętą z papieru.

Pamiętajmy, by po ćwizeniach zgnieść butekę i wyrzucić ją do odpowiedniego pojemnika. 

 

Dziś na dworze szaro i zimno. Jeśli w czwartkowe popołudnie dopadnie Was nuda - zachęcam do zabawy w teatr cieni. Popatrzcie, jakia to fajna zabawa:

 

Jeśli zdecydujecie się na taką zabawę - możecie zainspirować się tym filmem:

 

 

 

Kukiełki do Waszego własnego spektaklu możecie albo narysować i wyciąć samodzielnie, albo skorzystać z gotowych szablonów:

 

 

Zachęćcie załą rodzinkę do zabawy w teatr. Życzę Wam miłej zabawy! 

 

 

Możecie wypełnić karty pracy /myślę, że niestety pogoda zatrzyma Was na dobre w ten weekend w domu, więc dziś proponuję ich więcej/:

6 LATKI:

KP4.9.- porządkowanie zdarzeń w historyjce obrazkowej, ćwiczenia w czytaniu, budowanie wypowiedzi, wycinanie i naklejanie

L62 – ćwiczenia w porównywaniu długości, wskazywanie prostokątów o tej samej długości, kolorowanie.

L64 – odszukiwanie jednakowych elementów, przeliczanie, dodawanie; pisanie cyfr w kratce.

CziP64 - dobieranie podpisów do obrazków, różnicowanie pojęć kino, teatr, wyszukiwanie wskazanych wyrazów w tekście.

 

5 LATKI:

ZG62 – rozwijanie grafomotoryki. Rozwijanie motoryki małej.

ZG64 – ćwiczenia grafomotoryczne. Rozwijanie sprawności motoryki małej.

 

Jeśli macie ochotę możecie także skorzystać z kart pracy:

wskaż cień baletnicy:

 

Jeśli interesuje Was, jak powstaje przedstawienie teatralne lub film, możecie obejrzeć te filmy:

 

 

 

A jeśli kochacie teatr i przykro Wam, że z powadu pandemii nie możecie go odwiedzić - obejrzyjcie ten program:

https://vod.tvp.pl/video/budzik,idziemy-do-teatru,18811003

https://vod.tvp.pl/video/budzik,idziemy-do-teatru,18811003

 

Nie pozostaje mi nic innego kochani, jak życzyć Wam miłego weekendu  Odpoczywajcie i nabierajcie sił na dalszą naukę i zabawę . Dziękuję wszystkim dzieciom, które tak pięknie wykonywały zadania, jesteście najlepsi . Rodzicom dziękuję za wiadomości i zdjęcia . 

Ściskam Was mocno, do zobaczenia w przedszkolu! 

 

 

 

 

 

15.04.2021 - CZWARTEK

Dzień dobry w czwartek! 

Wczoraj zwiedzaliśmy galerię sztuki, a dzisiaj... zapraszam Was na koncert.

Zerknijcie proszę na filmiki i powiedzcie, czym różnią się koncerty:

KONCERT 1:

KONCERT 2:

 

Jak widzicie, koncerty mogą być zupełnie różne i  powinniśmy się na nich różnie zachowywać. Opowiedzcie proszę, jak można zachowywać się i okazywać, że występ artystów nam się podobał na pierwszym koncercie, a jak na drugim.

 

A teraz pobawmy się! Rodzic odtwarza naprzemiennie po fragmencie utworów muzycznych, a dzieci :

- podczas pierwszego utworu podskakują, wymachują rękoma, wydają głośne okrzyki

- podczas drugiego utworu grzecznie siadają i delikatnie kiwają na boki głową, słuchając muzyki,  po jej zatrzymaniu biją brawo

UTWÓR PIERWSZY

UTWÓR DRUGI

Aby powstała muzyka, potrzebne są instrumenty muzyczne. Spróbujcie wymienić jak najwięcej nazw instrumentów.

A teraz obejrzyjcie film i spróbujcie zapamiętać nazwy jak największej liczby instrumentów:

Wymieńcie nazwy instrumentów przedstawionych w filmie. Podzielcie ich nazwy na sylaby. Określcie, jaką głoskę słyszymy na początku i na końcu każdego wyrazu.

No to teraz mały quiz. Spróbujcie rozpoznać dźwięk instrumentów, bez patrzenia na ekran komputera:

 

Na pewno świetnie Wam poszło.

A teraz zagrajmy w muzyczne koło fortuny. Zakręćcie kołem i naśladujcie ruchem sposób gry na wylosowanym instrumencie:

 

MUZYCZNE KOŁO FORTUNY

 

 

Sprawdźmy  teraz, czy zapamiętaliście nazwy instrumentów. Obejrzyjcie obrazki  wskażcie napis TAK lub NIE:

 

Czy to jest fortepian?

                                  

TAK                                        NIE

 

Czy to trąbka?

                    

TAK                                        NIE

 

Czy to bębenek?

                 

TAK                                        NIE

 

Czy to gitara?

                                         

TAK                                        NIE

Czy to tamburyno?

                                

TAK                                        NIE

 

Czy to skrzypce?

    

TAK                                        NIE

A teraz zapraszam Was na muzyczną gimnastykę:

 

 

Na koniec poćwiczmy trochę czytanie.

Przeczytajcie proszę sylaby zgodne z kolejnością, by powstało słowo:

2 – TY         1 – NU         

2 – ZY         1 – MU           3 – KA

3 – RA        1—GI             2 – TA

2 – RY         1 – DY             3 – GENT

Udało Wam się? To wielkie brawa!

 

A może macie ochotę wykonać własny instrument? To bardzo proste!

Będzie to "muzyczne słoneczko" . Będziemy potrzebować:

 

• drewniany patyczek [szpatułka lub patyczek po lodach]
• dwa kawałki tekturki
• kolorowa gazeta
• miseczka do odrysowania kółek lub cyrkiel
• 7 kolorowych guzików
• sznurek
• igła z dużą dziurką
• klej
• taśma klejąca
• dziurkacz

 

1. Odrysowujemy dwa razy miseczkę na tekturce i dwa razy na kolorowych stronach z gazety. Kółka powinny być większe niż szklanka a mniejsze niż mały talerzyk. Wycinamy wszystkie kółeczka.

2. Sklejamy ze sobą kółka z tektury z kółkami z gazety.

 

3. Przy pomocy taśmy klejącej mocujemy drewniany patyczek.

4. Tekturowe kółko z umocowanym patyczkiem smarujemy dokładnie klejem i sklejamy z drugim przygotowanym kółkiem. Czekamy aż klej wyschnie.

5. Dziurkaczem robimy 7 dziurek rozmieszczając je równomiernie po okręgu.

6. Ze sznurka lub kolorowej włóczki odcinamy 7 odcinków nici.

7. Przy pomocy igły nawlekamy kolejne guziki na nitki i mocujemy je do tarczy „słoneczka”.

/https://ekodziecko.com/sloneczko-instrument-muzyczny/

 

I gotowe! Teraz musicie tylko poczekać aż wyschnie i możecie zagrać - na przykład taką piosenkę: 

 

 

Zachęcam do wykonania kart pracy:

6 LATKI:

KP4.7 – wskazywanie na rysunkach takich samych elementów, ćwiczenia w czytaniu.

CziP62 – odszukiwanie liter f, F w tekście, łączenie takich samych sylab, czytanie tekstu

KP4.11 – ćwiczenia w logicznym myśleniu, dekodowanie informacji, posługiwanie się nożyczkami

 

5 LATKI:

KP4.6 – ćwiczenia w wycinaniu. Rozwijanie percepcji wzrokowej. Rozwijanie słuchu fonematycznego. Nazywanie instrumentów muzycznych.

 KP4.11 – klasyfikowanie. Segregowanie odpadów komunalnych zgodnie z zasadami. Przeliczanie.

 

I to już na dzisiaj wszystko.

 

Lecz jesli macie jeszcze energię i chęci - możecie pozgadywać, jaki gra instrument:

 

 

lub wykonać karty pracy:

 

 

 

...podobno już całkiem niedługo wrócimy do przedszkola... Trzymajcie mocno kciuki, żeby się to udało!

Pa, pa! Do zobaczenia jutro! 

 

                                        

14.04.2021 - ŚRODA

Witajcie w środę!         

Wczoraj bawiliśmy się w artystów malarzy i tworzyliśmy dzieła sztuki. Niestety póki co nie udało nam się stworzyć wspólnej galerii, więc w zamian zapraszam Was na zdalny spacer do galerii prawdziwej. Gotowi?

 

Podobała Wam się bajka? Czy też chcielibyście odwiedzić galerię sztuki? No to zapraszam!

/ Dzieci ruchem ilustrują opowiadanie rodzica /

Pewnego dnia dzieci z przedszkola  wybrały się na wystawę rzeźb. Założyły buty (naśladujemy zakładanie butów), kurtki (naśladujemy zakładanie i zapinanie kurtek) i czapki (naśladujemy nakładanie czapki). Pomaszerowały na przystanek autobusowy (maszerujemy w rytmie wyklaskiwanym przez rodzica). Zaczekały na autobus (stoimy kilka sekund), a gdy podjechał, wsiadły do niego (wykonujemy trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan). Autobus ruszył (szybki trucht), ale co jakiś czas zatrzymywał się na różnych przystankach (zatrzymujemy się na przerwę w wyklaskiwanym rytmie). Gdy dojechały na miejsce, wysiadły z autobusu (wykonujemy trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan) i weszły do muzeum (pięć kroków do przodu). Tam zdjęły czapki i kurtki i powiesiły na wieszakach (naśladujemy zdejmowanie i wieszanie). Spacerowały pośród eksponatów (kroki w bardzo wolnym tempie), z uwagą im się przyglądały (mocne skręty głowy w prawo i lewo) i podziwiały (ruchy głową w kierunku ramienia w jedną i drugą stronę). Gdy już wszystko zobaczyły, założyły kurtki i czapki (naśladujemy ubieranie się), poszły na przystanek (marsz), wsiadły do autobusu (3 kroki z wysokim unoszeniem kolan) i szybko pojechały w drogę powrotną (bieg w szybkim tempie). Wysiadły (trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan) i pomaszerowały do przedszkola (marsz). Gdy zdjęły ubranie i buty (naśladujemy  czynności), zmęczone położyły się na dywanie (leżenie na plecach i 4 głębokie wdechy i wydechy).

Niestety obecnie galerie i muzea są  zamknięte, ale nie martwcie się! Usiądźcie wygodnie przed ekranem i zobaczcie, jak tam naprawdę wygląda:

 

 

 

 

 

A teraz zachęcam do stworzenia własnego dzieła , ale w trochę inny sposób.

Poprośmy dziecko, by złożyło równo na pół kartkę papieru i za pomocą pędzelka naniosło na jedną z połówek kilka kropel kolorowej farby.  Następnie dziecko zagina kartkę i ponownie i mocno prasuje 

dłonią. Po chwili rozkłada i ogląda efekty, opowiada o tym, co powstało, co kleks przypomina, nadaje swojej pracy tytuł.

Poprośmy dzieci, by uważnie przyjrzały się swojej pracy – na pewno dostrzegą, że prawa strona wygląda tak samo jak lewa.

A teraz poprośmy dzieci, aby obejrzały następujące obrazki:

Zadaniem dzieci jest stwierdzić, czy na pewno są to obrazki symetryczne. Mogą upewnić  się, przykładając do osi symetrii lusterko. Następnie wśród przedmiotów w domu niech dzieci szukają takich, które są symetryczne, lub szukają w wybranym przedmiocie  linii symetrii. Mogą również samodzielnie bada c, w którym miejscu na danym przedmiocie należy przyłożyć lusterko, by jego połowa wraz z odbiciem wyglądała tak samo jak cały przedmiot.

 Teraz weźmy kartkę i po jej środku narysujmy pionową linię – to będzie nasza oś symetrii. Ułóżmy po lewej stronie kartki kompozycję z kolorowych klocków i poprośmy dziecko, by spróbowało stworzyć taką samą, symetryczną kompozycję po prawej stronie, np.:

     I  

     I 

                        I  

Na koniec poprośmy dzieci, by narysowały i wycięły z papieru figury geometryczne i poszukały linii symetrii w : kole,  prostokącie, owalu, kwadracie, rombie. Poprośmy dzieci, by eksperymentowały i próbowały składać figury w różnych kierunkach:

 

Zachęćmy teraz dzieci do wysłuchania opoawiadania:

 

Ignacy mieszkał w bloku z rodzicami i starszą siostrą Marcelą. Właśnie zaczynała się wiosna. Chłopiec bardzo lubił, gdy robiło się coraz cieplej, trawa zaczynała zielenieć, a drzewa nie były już szarobrązowe, bo na gałęziach pojawiała się zieleń – znak, że za chwilę z pąków rozwiną się liście. Chłopiec nie mógł się już doczekać, kiedy w skrzynce na balkonie zobaczy pierwsze wiosenne kwiaty. Cebulki posadzili z mamą jesienią, a on – choć dobrze wiedział, że zimą nic tam nie wyrośnie – i tak od czasu do czasu sprawdzał, czy może pojawił się choć malutki kiełek.

Pewnego dnia Marcela wpadła jak bomba do domu. – Jutro w hali obok naszego bloku będzie można oglądać wiosenną wystawę – zawołała od progu. – Czy będę mogła się tam wybrać? – Spojrzała na mamę. – Oczywiście – odpowiedziała mama. – Pójdziemy wszyscy. Ignacy aż klasnął z radości, tak spodobał mu się pomysł tej wycieczki. Chłopiec był już kilka razy na wystawach. Wiedział, że ogląda się na nich różne rzeczy nazywane eksponatami, które są poustawiane tak, by każdy je dobrze widział, i mają etykietki z nazwami. Widział obrazy, rzeźby, a nawet dziwaczne meble, którymi zachwycała się mama, choć krzesło wcale nie przypominało krzesła, tylko jakby korzeń drzewa. Następnego dnia wstał wcześnie rano, wyszykował się i nawet przygotował dla wszystkich kanapki, byleby tylko jak najszybciej wyruszyć. – No, szybciej, szybciej – pospieszał Marcelę, która w skupieniu chrupała paprykę. Gdy w końcu wyszli z domu i dotarli do hali, zrobiło się pięknie, kolorowo i wiosennie. Na olbrzymich stołach i na podłodze nie wiadomo skąd pojawiła się trawa, a obok stały tulipany w tysiącach kolorów, hiacynty, żonkile, narcyzy i inne kwiaty, których Ignaś nie znał. W powietrzu unosił się cudny zapach. Nagle Ignacy zobaczył dwoje dzieci, które wbiegły na trawę i zerwały kilka tulipanów. Na szczęście jakiś pan, chyba ich tata, szybko je do siebie przywołał. Przykucnął i patrząc im prosto w oczy, zdecydowanym głosem coś tłumaczył. Ignacy domyślił się, o czym mówił – przecież na wystawie nie wolno dotykać eksponatów, a już na pewno nie można ich niszczyć. Służą do oglądania i podziwiania przez wszystkich. – Zobacz – pokazał Marceli – obok wejścia jest stoisko, na którym można kupić takie same kwiaty i zabrać do domu. Nie wiem, po co te dzieci je zrywały… Marcela chciała coś odpowiedzieć, ale jej uwagę odwróciły najpiękniejsze narcyzy, jakie w życiu widziała. Pobiegła szybko w tamtym kierunku, a Ignacy za nią. Mama, Marcela i Ignacy bardzo długo chodzili jeszcze po terenie wystawy i podziwiali wystawione kompozycje. Na szczęście już nikt nie próbował dotykać czy zrywać kwiatów. – Bardzo dobrze się dziś zachowywaliście – pochwaliła mama. – W nagrodę możecie sobie wybrać po jednej doniczce z kwiatkiem na stoisku handlowym. Ignaś wybrał piękne żółte tulipany, które kojarzyły mu się z ciepłym wiosennym słońcem. Marcela wprost nie posiadała się z radości, że może zabrać do domu narcyzy, które tak ją zachwyciły. Gdy rodzina opuściła wystawę, Ignacy zauważył, że dwoje dzieci, który wcześniej zrywały tulipany, także niesie po doniczce z kwiatami. I – co najważniejsze – obchodzi się z nimi bardzo ostrożnie i z szacunkiem. „Chyba rozmowa z tatą pomogła” – pomyślał. Po powrocie do domu Ignaś postawił doniczkę z tulipanami na parapecie i pielęgnował je codziennie. A po kilku dniach pojawiły się też hiacynty w skrzynkach na balkonie. Teraz było już pewne, że nadeszła wiosna.

                                                                

Po wysłuchaniu opowiadania zadajmy dzieciom pytania:

Dokąd poszedł Ignaś z mamą i siostrą?

Jakie eksponaty oglądał?

Co wydarzyło się na wystawie?

Co to jest wystawa?

Jak należy się zachowywać na wystawie lub w innym miejscu publicznym, czyli takim, do którego przychodzi wiele osób, np. w kinie, teatrze, muzeum?

 

W rozmowie z dziećmi podkreślmy, że eksponaty podziwiamy, ale ich nie dotykamy.

Pokażmy dzieciom napis:

DOBRY PRZYKŁAD DAJEMY – EKSPONATY SZANUJEMY!

Odczytajmy napis wspólnie z dziećmi. Poprośmy wy wskazały w wyrazach litery, które znają. A może dziecko spróbuje odczytać cały napis lub któryś z wyrazów?

                                             

Dziś zachęcam Was do wykonania kart pracy:

6 LATKI:

KP4.6 –  odbicie lustrzane, ćwiczenia grafomotoryczne. „Wiosenne kwiaty” – ćwiczenia w czytaniu, współpraca w zespole.

L61 – rysowanie po śladzie i samodzielnie rysunku symetrycznego, przeliczanie, ćwiczenia w dodawaniu, pisanie liczb w kratkach.

CziP63 – odkodowywanie informacji, pisanie liter w liniaturze i zdania po śladzie, rysowanie po śladzie i w odbiciu lustrzanym, kolorowanie.

5 LATKI:

 KP4.5 – przeliczanie, odzwierciedlanie liczby za pomocą symboli. Rozwijanie percepcji wzrokowej.

ZG61 – rozwijanie sprawności grafomotorycznej. Rozwijanie motoryki małej.

ZG63 – ćwiczenia grafomotoryczne. Rozwijanie sprawności motoryki małej.

A jeśli spodobał Wam się tamat symatryczności i chcecie poćwiczyć swoje umiejętności, możecie pobawić się w ten sposób - wystarczy zeszyt z kartkami w kratkę i kredki:

 

 

                                                                                         

Możecie także wykonać takie zadanie:

Jeśli macie ochotę, możecie także pograć w grę:

https://learningapps.org/view2165054

lub wybrać się na wirtualny spacer po prawdziwym muzeum:

Żegnam się już dzisiaj z Wami  Do jutra! 

 

13.04.2021  - WTOREK

Dzień dobry we wtorek!

Temat dzisiejszych zajęć, to: „Artyści to my!” – a więc dzisiaj zamienimy się w prawdziwych artystów! ...ale póki co, proponuję zabawę:

 „Farby wodne” – zabawa słuchowa z elementem ruchu. Zapoznajmy dzieci  z nazwą zabawy: F – jak farby, W – jak wodne. Rodzic w przeciwnych końcach pokoju wyznacza 2 miejsca – jedno dla głoski w (kładzie tam jakiś przedmiot, którego nazwa rozpoczyna się tą głoską, np. wazon, widelec...), drugie dla f (kładzie tam przedmiot, którego nazwa rozpoczyna się na głoskę f: fotel,  filiżanka...). Dzieci  poruszają się po pokoju przy dźwiękach muzyki.

 

Na przerwę w muzyce rodzic wypowiada jedno słowo – gdy dzieci usłyszą słowo z głoską w, biegną do miejsca z w, a gdy słowo z f, biegną do miejsca z f.

 

Poruszaliśmy się, więc możemy wrócić do tematu sztuki. Dzisiaj porozmawiamy o malarstwie.

 

Obejrzyjcie proszę film o tym, kim jest malarz, czym się zajmuje i jak wygląda jego praca:

 

Słowo malarz nie zawsze oznacza osobę, który zajmuje się sztuką. To artysta malarz maluje obrazy. Malarz pokojowy zaś zajmuje się malowaniem ścian.

 

                               TO MALARZ POKOJOWY

 

                                                          TO ARTYSTA MALARZ

Jak myślicie, czym różni się praca tych dwóch malarzy?

Zagrajmy w grę – spróbujcie dopasować, które przedmioty są potrzebne w pracy artyście malarzowi, a które malarzowi pokojowemu. Spróbujcie, na pewno rodzice Wam pomogą:

 

https://learningapps.org/view12017555

 

Wiem,  że Wy też potraficie pięknie rysować i malować – jak prawdziwi artyści. Być może to ktoś z Was zostanie sławnym artystą malarzem ... A co robi taki malarz? Oczywiście maluje obrazy. Na przykład:

PORTRETY – czyli obrazy, na których znajduje się wizerunek jakiejś osoby lub osób:

MONA LISA Leonardo da Vinci

MARTWĄ NATURĘ – czyli obrazy, na których przedstawione są przedmioty nieożywione /np. kwiaty, owoce, różne przedmioty/

                                               Słoneczniki Vincent Van Gogh

PEJZAŻE – czyli obrazy przedstawiające krajobraz.

                                                        Świt Józef Chełmoński

Znacie się już świetnie na malarstwie, więc poćwiczymy teraz pamięć i spostrzegawczość. Zagrajmy w memory i spróbujmy znaleźć pary obrazów: portretów, pejzaży i martwych natur.

https://learningapps.org/view1602212

Aby namalować obraz malarz musi świetnie znać kolory. Pobawmy się teraz: rodzic włączy muzykę, a dziecko będzie poruszać się po pokoju, kiedy rodzic zatrzyma muzykę i wypowie nazwę jakiegoś koloru, dziecko musi znaleźć w domu przedmiot w tym kolorze i wskazać go. Zaczynamy?

Jeśli macie ochotę, możecie poćwiczyć znajomość kolorów grając w grę:

https://learningapps.org/view805538

 

A teraz zapoznajmy dzieci  z treścią zagadki. Co to jest?”

Mam w słoiczkach plastikowych
kolorów bez liku.
Poustawiam je równiutko,
na swoim stoliku.
Jeszcze tylko trochę wody,
pędzelek kudłaty.
I już mogę namalować,
samochód dla taty.

 

To oczywiście farby! Popatrzcie teraz na farby i nazwijcie ich kolory:

Pobawimy się teraz  wyrazem  farba.  Będziemy potrzebować 5 małych białych karteczek, 3 karteczki niebieskie i 2 czerwone./można zamiast karteczek wykorzystać klocki/ oraz karteczki z literami f, a, r, b, a /mogą je wykonać rodzice/.

Podzielmy słowo farba na sylaby: far – ba

Ile to sylab? (2)         

Jaką głoskę słyszycie na początku wyrazu farba? (f)

A jaką na końcu? (a)

Czy potraficie wymienić wszystkie głoski w słowie farba? (f-a-r-b-a)

Policzcie ile to głosek. (5)

Ułóżcie teraz przed sobą tyle białych karteczek, ile jest głosek w słowie farba. Dotykajcie kolejno każdej karteczki (zaczynając od lewej strony) i wypowiadajcie głoski (f-a-r-b-a)

 

Świetnie. Teraz wykorzystamy niebieskie i czerwone karteczki.

Pamiętacie, co oznaczał kolor niebieski? Tak, oznaczaliśmy nim spółgłoski (czyli wszystkie głoski, które nie występują w naszym wierszyku: A, I, E, O, U, Y – samogłoski sobie szły)

Połóżcie niebieskie kartoniki w miejscach, gdzie w słowie farba występują spółgłoski.

A teraz karteczki czerwone w miejscu samogłosek.

A teraz spróbujcie ułożyć litery w odpowiednich miejscach.

 

Już na pewno domyśliliście się, że bohaterką dzisiejszego dnia jest literka f, jak farba.

Zobaczcie, jak wygląda litera f, F – drukowana i pisana

Wiem, że większość dzieci zna już tą literę, więc dla nich będzie to tylko utrwalenie jej znajomości. Poćwiczymy także prawidłowy sposób pisania wielkiej i małej litery f, F.

 

 

A teraz spróbujcie napisać wielką i małą literę F, f ręką w powietrzu. Możecie też poprosić rodziców, by wsypali  Wam na duży talerz lub tacę trochę mąki lub kaszy manny i możecie poćwiczyć pisanie tych liter palcem, tak jak to często robiliśmy w przedszkolu.

Jakie jeszcze znacie słowa na głoskę f? Spróbujcie wymienić ich jak najwięcej.

Zobaczcie teraz jeszcze raz, jak poprawnie pisać literę f, F i poznajcie bardzo sympatyczną fokę Felicję, która opowie Wam pewną historię.

 

 

Udało Wam się zapamiętać słowa na głoskę f? Spróbujcie je jeszcze raz wymienić.

 

Pożegnajmy naszą fokę Felicję piosenką. Możecie również pośpiewać i potańczyć:

 

 

Na koniec dzisiejszej lekcji zadanie specjalnie dla takich artystów,  jak Wy.

Pamiętacie, jakie rodzaje obrazów malują malarze? Są to portrety, pejzaże i martwe natury.

Przypomnijcie sobie, czym jest portret, czym pejzaż, a czym martwa natura.

A teraz weźcie farby, pędzel i kartkę i namalujcie prawdziwy obraz – sami wybierzcie, czy będzie to portret, martwa natura czy pejzaż.

 

 

A może rodzice wyślą mi na zdjęcie Waszego dzieła i stworzymy prawdziwą GALERIĘ  SZTUKI MISIÓW PANDA? Będę czekać z niecierpliwością na Wasze prace.

Jeśli otrzymam również zdjęcia, na których uczycie się i bawicie w oparciu o udostępnione przeze mnie materiały, wtedy będę wiedzieć, że jesteście tu razem ze mną. 

Dzisiaj możecie wypełnić następujące karty pracy:

 

6 latki:

KP4.4–5 – ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej, określanie miejsca głoski i litery w wyrazach, ćwiczenia w czytaniu.

CziP61 – wodzenie palcem po śladzie liter f, F, pisanie w tunelu, pisanie liter po śladzie, po kropkach i samodzielnie, pisanie po śladzie krótkich zdań.

KP4.8 – poznawanie nazw zawodów związanych z kinem, czytanie globalne, ćwiczenia grafomotoryczne

5 latki:

KP4.4 – rozwijanie percepcji słuchowej, czytanie globalne wyrazu fotel

KP4.7–8 – wycinanie obrazków, układanie historyjki obrazkowej, budowanie wypowiedzi. Przewidywanie następstw wydarzeń.

KP4.9 – liczenie wyrazów w zdaniu, głosek w wyrazach. Omówienie obrazków. Rozwijanie słuchu fonematycznego.

Dla chętnych mam dodatkowe zadania:

A jeśli ktoś chce poćwiczyć jeszcze czytanie i pisanie, to zapraszam do zabawy przy filmie – jest tam też pole do popisu dla Misiaczków, które już bardzo dobrze czytają:

 

I to już wszystko na dzisiaj 

Dziękuję wszystkim, którzy są tu ze mną   Dziękuję Rodzicom za maile i zdjęcia  

Pozdrawiam Was serdecznie, do jutra!